29/6/09

Οι δύο επιλογές της ζωής μας



Ο Τζέρυ είναι μάνατζερ ενός εστιατορείου. Είναι πάντα σε καλή διάθεση. Αν κάποιος τον ρωτούσε τι κάνει, αυτός θα του απαντούσε, "Αν μπορούσα να είμαι καλύτερα, θα έπρεπε να έχω άλλον έναν Τζέρυ!".
Πολλοί από τους συναδέλφους του παραιτήθηκαν όταν αυτός άλλαζε αφεντικά... έτσι ώστε να τον ακολουθούν από εστιατορίο σε εστιατόριο.

Γιατί;

Διότι ο Τζέρυ ήταν παρακινητής από τη φύση του. Αν κάποιος συνάδελφος είχε μια άσχημη μέρα, ο Τζέρυ ήταν εκεί για να του πει πως μπορεί να το δει από τη θετική πλευρά.

Βλέποντας αυτή την κατάσταση, πήγα και τον ρώτησα ένα πρωί, από περιέργεια...

"Δεν το καταλαβαίνω... κανείς δεν μπορεί να είναι τόσο θετικός όλη την ώρα...", "πως το κάνεις αυτό;"

Ο Τζέρυ απάντησε... "Κάθε πρωί που ξυπνώ σκέφτομαι ότι έχω δυο επιλογές. Να είμαι σε καλή ή σε κακή διάθεση. Πάντα διαλέγω να είμαι σε καλή διάθεση. Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι, μπορώ να είμαι το θύμα ή να διδάσκομαι κάτι από αυτό. Διαλέγω πάντα να διδάσκομαι κάτι.
Κάθε φορά που κάποιος με πλησιάζει με παράπονα, μπορώ να επιλέξω να ακούω τα παράπονα ή να επισημαίνω τη θετική πλευρά. Πάντα διαλέγω τη θετική πλευρά της ζωής".

"Μα δεν είναι πάντα τόσο εύκολο αυτό", απάντησα.

"Κι όμως είναι", απάντησε ο Τζέρυ.

"Η ζωή έχει να κάνει με δυο επιλογές. Αν αφήσεις απ' έξω όλα τα σκουπίδια, όλες οι καταστάσεις καταλήγουν σε δυο επιλογές. Εσύ διαλέγεις πως θα αντιδράσεις σε όλες τις καταστάσεις. Εσύ διαλέγεις πως οι άνθρωποι θα επηρεάσουν τη διάθεση σου. Εσύ επιλέγεις αν θα είσαι σε καλή ή κακή διάθεση. Είναι δική σου επιλογή το πως θα ζήσεις τη ζωή σου".

Μερικά χρόνια αργότερα, άκουσα ότι ο Τζέρυ έκανε κάτι κατά λάθος, που κανείς δεν φανταζόταν ότι μπορεί να γίνει στις επιχειρήσεις εστιατορίων. Άφησε ανοιχτή την πίσω πόρτα του εστιατορίου του.

Και μετά;

Νωρίς το πρωί, τον λήστεψαν τρεις ένοπλοι άντρες.

Τι ήθελαν;

Λεφτά!!!

Όσο ο Τζέρυ προσπαθούσε να ανοίξει το χρηματοκιβώτιο, το χέρι του, τρέμοντας από νευρικότητα, γλίστρυσε από τον συνδυασμό. Οι ληστές πανικόβλητοι τον πυροβόλησαν. Ευτυχώς, τον βρήκαν γρήγορα και τον μετέφεραν στο Νοσοκομείο.
Μετά από 18 ώρες εγχείρηση και βδομάδες εντατικής παρακολούθησης, ο Τζέρυ βγήκε από το Νοσοκομείο. Κουβαλώντας τα σημάδια από τις σφαίρες πάντα στο σώμα του...

Είδα τον Τζέρυ περίπου 6 μήνες μετά το ατύχημα. Όταν τον ρώτησα τι κάνει, απάντησε... "Αν μπορούσα να είμαι καλύτερα θα είχα άλλον έναν Τζέρυ. Θέλεις να δεις τις ουλές μου;"

Aρνήθηκα να δω τις πληγές του, αλλά τον ρώτησα τι πέρασε από το μυαλό του την ώρα που γινόταν η ληστεία.

"Το πρώτο πράγμα ππου σκέφτηκα, ήταν ότι έπρεπε να είχα κλειδώσει την πίσω πόρτα", απάντησε. Μετά, όταν ήμουν ξαπλωμένος στο πάτωμα χτυπημένος, σκέφτηκα ότι έχω δυο επιλογές. Να ζήσω ή να πεθάνω".

"Δε φοβήθηκες; Toν ρώτησα.

Ο Τζέρυ συνέχισε... "Οι τραυματιοφορείς ήταν υπέροχοι. Μου έλεγαν συνέχεια ότι θα γίνω καλά. Αλλά όταν με πήγαν στα εξωετρικά ιατρεία και είδα τις εκφράσεις στα πρόσωπα των γιατρών, όταν είδα τα τραύματα μου, τότε φοβήθηκα πραγματικά.
Στα μάτια τους διάβαζα, "Είναι νεκρός".

"΄Ηξερα, ότι έπρεπε να αναλάβω δράση..."

"Τι έκανες;", τον ρώτησα.

"Λοιπόν, ήταν μια μεγάλη νοσοκόμα που μου έκανε ερωτήσεις φωνάζοντας, είπε ο Τζέρυ, και με ρώτησε, "Είσαι αλλεργικός σε κάτι;"

"Nαι", απάντησα.

Οι γιατροί και οι νοσοκόμες σταμάτησαν ότι έκαναν, και περίμεναν την απάντηση μου. Πήρα μια βαθιά αναπνοή και φώναξα με όση δύναμη είχα... "Στις σφαίρες!"

Ενώ γελούσαν τους είπα, "Διαλέγω να ζήσω, παρακαλώ να με εγχειρήσετε σαν να είμαι ζωντανός κι όχι πεθαμένος".

Ο Τζέρυ έζησε χάρη στην ικανότητα των γιατρών και χάρη στην καταπληκτική νοοτροπία του.

Έμαθα από αυτόν, ότι κάθε μέρα επιλέγεις να αγαπήσεις τη ζωή ή να τη μισήσεις.
Το μόνο πράγμα που είναι πραγματικό δικό μας και κανείς δεν μπορεί να μας το πάρει... είναι η νοοτροπία μας.
Έτσι λοιπόν, αν μπορείς να φροντίσεις γι αυτό, η ζωή μπορεί να γίνει πιο εύκολη.

Αρκεί να θυμάσαι... ότι υπάρχουνπάντα δυο επιλογές για να διαλέξεις...

14 σχόλια:

ΑΓΓΕΛΙΚΗ είπε...

Κι εγώ διαλέγω τη θετική σκέψη Γλυκερία μου. Έτσι κι αλλιώς πάντα θα υπάρχει στη ζωή μας κάτι να μας στεναχωρεί. Επίσης έχω αποφασίσει κι έχω παραδόσει τη φροντίδα της οικογένειάς μου και του εαυτού μου στα χέρια της Παναγίας. Είμαι απολύτως σίγουρη πως μας φροντίζει, σαν μάνα, με τον καλλίτερο τρόπο.Εγώ απλώς κάνω τα καθημερινά. Την υψηλή επιστασία την έχει Εκείνη.

Δημητρης είπε...

Μιλάμε οτι αυτή η ιστορία κυκλοφορεί με πολλά ονόματα. Την τελευταία φορά που την άκουσα, ήταν ο φίλος μου ο Μιχάλης που έπεσε από έναν στύλο της ΔΕΗ. Σημασία έχει το μήνυμα όμως και είναι συνταρακτικό. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!
;)
Καλό απόγευμα!!

korinoskilo είπε...

το χω κρεμασμενοοοοοο να το βλεπωωωωω :)))))

φιλια

Osiris είπε...

Aza,

Την γνωρίζω την ιστορία, αλλά είναι καταπληκτική!!!

Μπράβο σου που την έβαλες εδώ!!!
Πιστεύω να την διάβασες κι εσύ, έτσι; ;)
Και αν την διάβασες... πιστεύω να πήρες και ένα δίδαγμα... ;)
:)))

Καλό σου βράδυ.

marilianni είπε...

Kοιτω πισω μου με ευχαριστια,γυρω μου με πιστη ,εμπρος μου με ελπιδα....αυτο επιλεγω.Να εισαι καλα Αζα μου και ενα ομορφο πρωινο να περασεις.

Lilith είπε...

Την έχω ξανακούσει την ιστορία...
Αυτό σημαίνει θετική σκέψη και αισιοδοξία!
Η οποία είναι πάντοτε και άμεσα μεταδιδόμενη στους γύρω σου.

Φιλιά :)

Καραβάκι είπε...

Αγγελικούλα μου νομίζω ότι όποιος έχει οικογένεια πρέπει να έχει θετικές σκέψεις.Το οφείλει πάνω από όλα στους ανθρώπους της ζωής του.Στα παιδιά του.Όσο για την Παναγιά,αν και δεν είμαι πολύ θρήσκα,για κάποιον λόγο που δεν μπορώ να εξηγήσω μαζί με τον Αι Νικόλα την έχω στην καρδιά μου.
Εύχομαι να σου δίνει δύναμη και να είσαι ευτυχισμένη.Σε φιλώ!

Καραβάκι είπε...

Δημήτρη πρώτη φορά την είδα και μου έκανε μεγάλη εντύπωση.Το μήνυμα με προβλημάτισε... Να είσαι καλά!

Καραβάκι είπε...

Πόσα έχεις πια κρεμασμένα παιδάκι μου;;;;;
Φιλάκια κι από μένα πολλά!

Καραβάκι είπε...

Οσιράκι μου μάλλον για να την εμπεδώσω καλύτερα την πέρασα στο καραβάκι.Να την διαβάζω συχνά να μην ξεχνάω το δίδαγμα...
Να σαι καλά κι εσύ!Καλό απόγευμα!

Καραβάκι είπε...

marilianni μου έτσι αισιόδοξο να είσαι πάντα εύχομαι!Φιλιά!

Καραβάκι είπε...

Lilith χαίρομαι πολύ που σε βλέπω!Ένα μεγάλο χαμόγελο για σένα.Να σαι καλά!Φιλιά!

PANOPTIS είπε...

Πολυ θαθελα να ειμαι ενας ...ΤΖΕΡΥ ! ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΓΛΥΚΕΡΙΤΣΑ ΜΟΥ ! ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΛΟ ΤΟ ΣΘΕΝΟς ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ. Ανικανη να ρυθμισω κυκλοφορια καλης-κακης διαθεσης , κατα πως θελω, Αρα...Οταν πασχω , πασχω ...κανονικα. Με την αγαπη μου ! Καλη σπυ νυχτα ! Αντιγονη

Idom είπε...

Aza, γεια χαρά!

Στο βιβλίο "Kung Fu: The way of the Dragon", ο μικρός wanabe Saolin σκέφτεται ότι το να τον δεχτούν και το να μην τον δεχτούν στο μοναστήρι είναι και τα δύο σημαντικά.

Αλλά αυτή η κάθε μέρα φοβερά αισιόδοξη στάση ζωής μού φαίνεται λίγο γιουπιγιάγια ή new age ή Forrest Gump.
Δηλαδή ή πρέπει να 'χεις το τρελά "καλό" γονίδιο ή να σε έχει ευλογήσει Εκείνος ή κάτι τέλος πάντων. Αλλιώς ο μέσος θνητός ΔΕΝ την βγάζει έτσι καθαρή σαν σε οικογενειακή διαφήμιση.

Το βλέπουμε άλλωστε...

Idom