Μου λείπεις γιατί...

Χαράζω ένα κύμα στο χαρτί να λικνίσει τις λέξεις-λέμβους
αντί να τις υπογραμμίσω...
Toύτη τη νύχτα σκαρφαλωμένη στα βράχια.
Νοέμβρη μήνα στην παραλία
η ερημιά αντηχεί διηγήσεις
κι αδημονεί το φεγγάρι
να στέψει περιπάτους, μακροβούτια κι αγκαλιές
σύννεφα παρόντα
να μαρτυρούν χειμώνα μα ανήμπορα να
τιθασεύουν τις ανταύγειες
και η θάλασσα βουβή και
πένθιμη σαν φθινοπωρινό απόγευμα
τη μοναξιά της να ταράζει ένα καΐκι αληθινό...