Λάθη κάναμε και κάνουμε όλοι στη ζωή μας. Μερικές φορές όμως τα λάθη μας επηρεάζουν και τους ανθρώπους που αγαπάμε. Τους ανθρώπους που νοιαζόμαστε. Τότε μας στεναχωρούν και μας θλίβουν πιο πολύ. Είναι η κατάλληλη στιγμή, εκείνη, να τα σκεφτούμε και να δούμε πως δεν θα τα επαναλάβουμε. Με ποιον τρόπο δεν θα εκθέσουμε τους δικούς μας ανθρώπους σε κινδύνους.
Πάντα λάβαινα υπόψιν μου τις συμβουλές των ανθρώπων που νοιάζονταν για μένα. Έτσι κι αυτή τη φορά, το ίδιο κάνω. Βήματα πιο προσεκτικά για να θωρακίσω εκείνους και μένα.
Το σημείωμα αυτό είναι για να ευχαριστήσω από καρδιάς τους ανθρώπους αυτούς, που με έκαναν να ξεκλειδώσω πόρτες που είχα μέσα μου και ήταν χρόνια κλειδωμένες. Πόρτες που οι αλυσίδες και οι κλειδαριές είχαν σκουριάσει... που με φόβιζε να τις ξαναπεράσω. Με την υπομονή, τον γλυκό τους λόγο,την ηρεμία τους και την κατανόηση τους με κάναν να δω πως ακόμη και οι πιο σκουριασμένες κλειδαριές σπάζουν όταν υπάρχει καλή διάθεση.
Τους ευχαριστώ και τους αγαπώ πολύ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου