2/9/08
Ανθισμένες ίριδες
Το είχα ζωγραφίσει πριν πολλά χρόνια... το έφερε η Έρη τώρα που ήρθε. Ένας τεράστιος πίνακας πάνω σε μετάξι με ανθισμένες ίριδες. 'Ηταν μια από τις αγαπημένες μου δημιουργίες, αλλά την είχα σχεδόν ξεχάσει. Και τώρα ξαναγύρισε σε μένα, αφού έκανε τον κύκλο της.
Θαρρρώ πως έχω και πάλι τη διάθεση να ξαναρχίσω με τα έργα μου. Μετά από μια μεγάλη παύση νιώθω πως ήρθε η ώρα να ξαναξεκινήσω. Τελικά όταν έχεις μέσα σου συναισθηματικό υλικό, θέλεις να το εξωτερικεύσεις, να το αφήσεις να βγει προς τα έξω. Πολλοί ακόμη και σε άσχημες συναισθηματικές στιγμές καταφέρνουν και δημιουργούν. Εγώ δεν μπόρεσα ποτέ να το κάνω αυτό. Πάντα όταν ζωγράφιζα, ήθελα να είμαι καλά. Μόνο τότε μπορούσα να αποδώσω. Μόνο τότε είχα διαθέση να πιάσω τα πινέλα μου και να ξεκινήσω. Ίσως γιατί ήθελα πάντα τα έργα μου να είναι αισιόδοξα...
Σαν τούτες τις ανθισμένες ίριδες....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου