Πραγματικά κολοσσιαίο το πείραμα που πραγματοποιείται στην Ελβετία, με σκοπό την «αναπαράσταση» της υποτιθέμενης Μεγάλης Εκρηξης που δημιούργησε το Σύμπαν.
Οχι ότι μπορώ να το καταλάβω. Και κινέζικα μαρτύρια να μου κάνεις, δεν θα κατανοήσω ποτέ τι στο καλό είναι (ή δεν είναι) ένα μποζόνιο, ένα σύγχροτρο πρωτονίων, ή ένας αδρονικός επιταχυντής. Από τα βάθη της καρδιάς μου συμπονώ τους συναδέλφους δημοσιογράφους, που προσπαθούν να εξηγήσουν στο πλατύ κοινό τι ακριβώς είναι και τι φιλοδοξεί να επιτύχει αυτό το μυστήριο μηχανάκι, μπουζουριασμένο (για λόγους ασφαλείας), δεκάδες μέτρα κάτω από τη Γενεύη.
Αυτό που με συναρπάζει στην υπόθεση του CERN δεν είναι ούτε τα μποζόνια ούτε το νετρίνο. Είναι οι φυσιογνωμίες των ανθρώπων που συμμετέχουν στην πραγματοποίησή του. Με μια σχεδόν παιδική συγκίνηση και ένα τσίμπημα ζήλιας, διακρίνω ανάμεσά τους Ελληνες και Ελληνίδες. Με δέκα τσουβάλια πτυχία ο καθένας.. Βλέπω τις φωτογραφίες και τα βιογραφικά τους σχεδόν σε μέγεθος γραμματοσήμου. Τόσο τους αναλογεί, σε μια επικαιρότητα κολλημένη με τα κουτσομπολιά της προ δεκαετίας (και βάλε) μακαρίτισσας Αλίκης Βουγιουκλάκη.
Ετσι μοιάζουν, λοιπόν, μερικά από τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου. Ανθρωποι «της διπλανής πόρτας». Αν δεν ήταν το λαγούμι στην Ελβετία, μπορεί και να μη μάθαινα ποτέ την ύπαρξή τους. Κυκλοφορούν ανάμεσά μας, πολλοί ξεκίνησαν από φτωχές οικογένειες, ποτέ δεν θα κερδίσουν περιουσίες, και το πιθανότερο είναι ότι δεν θα γίνουν «διάσημοι» με την τρέχουσα έννοια του όρου. Αν συμπέσουν σε μια παρέα, ένας ποδοσφαιριστής, μια σταρ της τηλεόρασης κι ένας ερευνητής δεδομένων του CERN, ποιος νομίζετε ότι θα γίνει το επίκεντρο του ενδιαφέροντος;
Δεν γκρινιάζω, δεν κατακρίνω. Απλώς κάνω απελπισμένες προσπάθειες να μην ξεχνάω τις διαφορές ανάμεσα στο Τρομερά Σημαντικό και το Απολύτως Ασήμαντο. Ανάμεσα στο «Βig» και το «Βang». Ανάμεσα σε μια Μαύρη Τρύπα και σε μια... τρύπα στο νερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου