Άλλη μια Κυριακή ξημέρωσε... Άλλη μια βδομάδα πέρασε. Παρόλο που είμαι αγχωμένη κύλησε γρήγορα. Λένε ότι όταν κάτι περιμένεις, ο καιρός δεν περνά. Σου παίζει παιχνίδια. Περπατά αργά αργά για να σου σπάσει τα νεύρα. Να μεγαλώσει την προσδοκία σου. Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ίσα ίσα. Ο καιρός μοιάζει να τρέχει. Λες και φόρεσε πατίνια. Ρολάρει και μοιάζει με σίφουνα. Είναι καλός ο χρόνος μαζί μου για πρώτη φορά.
Η προσδοκία βέβαια μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Οι σκέψεις τρέχουν πιο γρήγορα από τον χρόνο κι ας μην πατινάρουν. Περιμένω με υπομονή και κάνω όνειρα. Για το αύριο που θα έρθει. Κουράστηκα να βλέπω φιλοσοφίες, γλυκανάλατες ατάκες, ψεύτικα χαμόγελα και ρητορίες... Ανυπομονώ να συναντήσω την ηρεμία, την γαλήνη και το αληθινό χαμόγελο. Να κουρνιάσω μέσα στο απάνεμο λιμάνι και να χαθώ για άλλη μια φορά. Ο καιρός είναι καλός μαζί μου... Θα έρθει γρήγορα η ώρα αυτή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου