7/9/08

Mες του Αιγαίου τα νερά...


Μερικές φορές δεν ξέρεις κάποιους ανθρώπους προσωπικά. Έχεις μιλήσει μαζί τους, έχεις ακούσει τη γλυκειά φωνή τους, το γάργαρο γέλιο τους, αλλά είναι άγνωστοι. Και για έναν περίεργο λόγο τους έχεις στην καρδιά σου. Κατέκτησαν μια θέση εκεί. 'Εναν τέτοιο άνθρωπο έχω όλη μέρα στο μυαλό μου σήμερα. Είμαστε μαζί στο καραβάκι και ταξιδεύουμε. Κοιτάμε τη γαλάζια θάλασσα και τα γλαροπούλια και έχουμε στα χείλη ζωγραφισμένο ένα πλατύ χαμόγελο. Η θάλασσα, ο ορίζοντας, οι σκέψεις, η προσμονή, όλα αυτά μπερδεμένα μαγικά μέσα μας...


Το ταξίδι έχει προορισμό. Και ο προορισμός είναι γεμάτος χαρούμενα πρόσωπα και χαμόγελα μεγάλα!


Με το καλό να φτάσουμε!

Δεν υπάρχουν σχόλια: