![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ3y93bWZxzPEoxIMhKKpDciySmCO-zj7oTdP3tWSF5nC8xsLZF3VliPvlio1jdmNLU7VJqqIs2KQmOjH21F9qktgYWvUjqPrUKFN_kRDQggvtp_1xC6smaoYNrQtRKc13I2jc09LB8xJZ/s400/335264671_071528c4af.jpg)
http://webspace.ringling.edu/~cantonel/thesis.html
Όταν πέφτει σε τοίχο
ο χρόνος μοιάζει με ήχο, μοναξιά.
Κι η ζωή μου ρολόι
δίχως δείκτες κυλάει, αργά.
Να βγει ήλιος χαρά μου,
και να μείνει μακριά μου, η παγωνιά.
Η ψυχή μου ν' ανοίξει
να μην ξαναντυθεί στα μαβιά
να βρει σώμα η καρδιά μου
για να ξαναχτυπήσει ξανά.
Μουσική, Στίχοι : Διάφανα Κρίνα (ακυκλοφόρητο)
2 σχόλια:
Απλά καταπληκτικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μια τρυφερή κατάθεση του χρόνου Δημητρό μου... μέσα από ένα όμορφο παραμύθι.Και χαίρομαι που σου άρεσε.Να είσαι καλά!Καλό απόγευμα!
Δημοσίευση σχολίου