4/12/08

Όταν ο ουρανός είναι ελαφρύς σαν ένα καπάκι...


Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Το πρωί έχει νεύρα, το απόγευμα θέλει παιχνίδια και το βράδυ... ας το αφήσουμε καλύτερα. Δεν είναι της παρούσης. Ας σταθούμε στο απόγευμα. Στο συγκεκριμένο απόγευμα, το σημερινό. Με παρέα στο σπίτι, πίνοντας καφέ και κουβεντιάζοντας. Όχι κάτι βαρύ. Πράγματα που είναι χαλαρά και σε κάνουν να νιώθεις οικεία, ζεστά. Και ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο και ακούς τα καλύτερα νέα. Και θέλεις να τσιρίξεις, να τραγουδήσεις, να χορέψεις... να κάνεις κάτι τέλος πάντων γιατί η καρδιά έφτασε στο αμήν και δεν μπορεί να συγκρατηθεί άλλο. Σκέφτομαι πόσο βαριά ξεκίνησε η μέρα και πως εξελίχθηκε. Και νιώθω χαρούμενη. Πολύ χαρούμενη!

Μακάρι να πάνε όλα καλά. Μακάρι να χαμογελάμε τα φετινά Χριστούγεννα. Μακάρι...

Δεν υπάρχουν σχόλια: