Δεκέμβρης... έφτασε κιόλας και μαζί του όπως πάντα κουβαλά τις πιο όμορφες γιορτές του έτους. Τα Χριστούγεννα. Ντυμένος με την κόκκινη κάπα του και τις μαύρες μπότες του είναι ο τελευταίος μήνας του 2008. Πάντα κάνω απολογισμό τον Δεκέμβρη. Προς το τέλος συνήθως. Τις ώρες που ετοιμάζεται να μας αποχαιρετήσει. Φέτος λέω να αλλάξω τα δεδομένα. Να τον κάνω στην αρχή του. Να δω τι συνέβη όλον αυτόν τον χρόνο που πέρασε. Γιατί συνέβησαν πολλά. Άλλα ευχάριστα και άλλα δυσάρεστα, όπως σε όλους μας δηλαδή. Τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι διαφορετικά από τα προηγουμένα. Το αισθάνομαι... ίσως το ότι θα είμαι μόνη να με έχει τρομοκρατήσει λίγο, αλλά θα το ξεπεράσω κι αυτό. Δεν είναι παράξενο; Τα τελευταία δύο χρόνια από επιλογή έμενα σπίτι τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Δεν πήγαινα πουθενά. Δεν ακολουθούσα την παρέα. Φέτος που η μοναξιά μου προσφέρεται απλόχερα με τρομάζει.
Παρόλα αυτά δεν θέλω να κάνω σκέψεις τέτοιες. Ο Δεκέμβρης ήρθε και θέλω να να αισιοδοξώ ότι θα περάσει ήσυχα. Τουλάχιστον αυτό. Σήμερα την πρώτη μέρα του ερχομού του με διάθεση γιορτινή. Ελπίζω να τελειώσω κι εκείνο το άμοιρο το δέντρο. Που στέκει στη γωνιά του δίχως τίποτα πάνω του. Σε λίγες ώρες θα είναι εδώ και η κ. Μαίρη οπότε σίγουρα όλα θα κανονιστούν.
Εκείνο που με στεναχωρεί, είναι πως όσοι αγαπώ φέτος θα είναι μακρυά μου....και έπαψα να στέλνω και γράμμα στον Άι Βασίλη... χρόνια τώρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου