7/6/08
Στο σταυροδρόμι
O συνηθισμένος διάβολος δεν κρύβεται στα αποφασιστικά σταυροδρόμια μόνο τη φήμη του στέλνει εκεί για να 'χεις πάντα την εντύπωση ότι μπορείς να διαλέξεις.
Το καλό, φαντάζομαι...
Tί κρύβεται πίσω απ’ αυτή την κουρτίνα, λοιπόν; Θα την τρυπήσει ο Άμλετ με το σπαθί του για να πέσει το πτώμα επί σκηνής; O ήλιος; ή ο κακόβουλος που εμφανίζεται με προσωπείο καλού φίλου; και ποιος έχει καλύτερη απόδοση;
Xθες περπατούσες για χάρη της περιπλάνησης τώρα τρέχεις κυνηγώντας τη σκιά σου. Σου φαίνονται ανόητα ή παράξενα τα ουσιώδη - επειδή τα 'χεις ξεχάσει ή (ξε)συνηθίσει. Ή δεν τα 'χεις γνωρίσει ποτέ.
Και δεν μιλάμε, βέβαια, για αναμνήσεις- ενσταντανέ είναι σαν να ανακαλύπτεις μια κούτα με παλιά ενθύμια: γράμματα, παιχνίδια, ξεραμένα λουλούδιαΩ κουρδιστό αλογάκι ή και ξύλινο. Και στον πάτο, μεταμφιεσμένο σε Πανδώρα ένα μικρούλι θαύμα που δεν αναγνώρισες ακόμη. (Ποτε ή ποτε;)
Όταν δεν θα κοιτάς, θα βγει να κάνει ένα περίπατο αντί για σένα.
Eσύ, πρέπει να κοιμηθείς πάλι χωρίς όνειρα για να σηκωθείς αύριο να τρέχεις.
Σου έχει περάσει απ' το νου;
Kάνε τα πράγματα όσο πιο απλά γίνεται αλλά όχι απλούστερα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου