25/6/08

Εξι και μία τύψεις για το περιβάλλον


1. Επειδή έχω την απροσδιόριστη αίσθηση ότι η «Μέρα του Περιβάλλοντος» θα καταντήσει κάτι σαν τη Μέρα της Γυναίκας, ή την Πρωτομαγιά. Αντί προβληματισμού και μεγάλων ερωτήσεων, θα καταλήξουμε να ευχόμαστε «χρόνια πολλά» στους φύκους και τις ορτανσίες και να σαχλαμαρίζουμε βλακωδώς, ενώ πραγματικά ολόγυρά μας ο κόσμος καίγεται -ή πνίγεται ή πεινάει ή παγώνει.

2. Επειδή στη σημερινή Ελλάδα, οι άνθρωποι που ανακυκλώνουν, εξοικονομούν συστηματικά ενέργεια και νερό και προσπαθούν να «ελαφρύνουν» τα ίχνη που αφήνουν στο περιβάλλον, αντιμετωπίζονται ως γραφικά, καλοκάγαθα ψώνια. Επειδή οι οργισμένες ομάδες κατοίκων διαφόρων περιοχών της Ελλάδας που αντιδρούν βίαια στις χωματερές, στα ρυπογόνα εργοστάσια και στα σχέδια πρόσθετης επιβάρυνσης του περιβάλλοντός τους, παρουσιάζονται ως «εχθροί της ανάπτυξης» και συχνά, ως κακοποιά στοιχεία.

3. Επειδή ακόμα κι αυτή τη στιγμή που σας γράφω, καμιά από τις τρεις τηλεοράσεις και τα δύο τερματικά υπολογιστή στο σπίτι δεν βρίσκεται στο off. Κι ας ξέρω πόσο μεγάλο είναι το μερίδιο ευθύνης των νοικοκυριών στις εκπομπές ρύπων (αγγίζει το σαράντα τοις εκατό μόνο η... οικιακή ρύπανση).

4. Επειδή οι περισσότεροι πολιτικοί μας είναι ικανοί να πέσουν από το μπαλκόνι από την ντροπή τους, έτσι και τους κάνεις τσακωτούς σε καμιά γκομενοδουλειά, αλλά κανείς δεν δείχνει να ντρέπεται, όταν μετακινείται με κάτι αυτοκινητάρες «νααα» (με το αντιπάθιο), για να πάει από το Κολωνάκι... στο Κολωνάκι.

5. Επειδή εμείς, η «κοινή γνώμη», δείχνουμε σοκαρισμένοι, όταν επιχειρείται η νομιμοποίηση του γάμου δύο ομόφυλων ζευγαριών σ' ένα μακρινό νησί του Αιγαίου, αλλά κανείς δεν δείχνει να ταράζεται για τη φρικτή μόλυνση των νερών του Ασωπού.

6. Επειδή τα περισσότερα χρόνια της ενήλικης ζωής μου άκουγα, διάβαζα, ενημερωνόμουν και γνώριζα για το διεθνές περιβαλλοντικό έγκλημα, αλλά πάντα νόμιζα ότι αυτό αφορούσε κάποιους άλλους, όχι εμένα.

6+1. Επειδή οι τύψεις μου δεν επαρκούν. Χρειάζεται και ο θυμός μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: