Πόσο πολύ σ' αγάπησα ομοίωμα του ήλιου
Πάνω σε νότες μουσικής ...
ώρες καλοκαιριού
Σημάδι στο άσπρο δέρμα σου - έρωτες με φεγγάρια-
Νεράιδες που παγίδεψαν
αχτίδες πρωινού
Μες τα γαλάζια μάτια σου θάλασσες ταξιδεύουν
Τη νύχτα εκείνη που φωτιές αγκάλιασαν τη γη
Πόθοι ...
ελπίδες ...
όνειρα ...
αγάπες που χορεύουν
Απόψε η ίδια μου η ζωή
Μπροστά σου μ' εξαντλεί.
Πόσο πολύ μου έλειψες
Στο απόλυτο σκοτάδι
Όταν ο Άρχων ζήλεψε
Κι άγρια με καλεί
Στο χέρι μου ακάνθινο φοράω δαχτυλίδι
... "Δέκατο Τρίτο Βήμα μου"
Απόλυτη σιωπή ...
«Μην κουραστείς να μ' αγαπάς ... κι αν κουραστείς μη φύγεις» ...
Όταν στα τείχη στέκομαι
Της θλίψης ...
των λυγμών ...
Μόνο βαθειά στο αίμα σου άσε να ξεψυχήσω
Κάπου στο μέρος της καρδιάς ...
Μαριάννα των Θεών!
Χάρης Καφετζόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου