Ονειρικό

Εκείνη η ώρα ανάμμεσα στον ύπνο και στο ξύπνιο, είναι η αγαπημένη μου.
Η ανάσα γίνεται ρυθμική, οι σκέψεις ανύπαρκτες, η φωνή σιγανή, ήρεμη.
Το όνειρο μπλέκεται με την πραγματικότητα και η πραγματικότητα μοιάζει με όνειρο.
Δύσκολα ξεχωρίζονται, είναι η ώρα που χαλαρώνουν οι αντιστάσεις και το φύλλο μπορεί να σηκώσει δυο και να ταξιδέψει ψηλά.
Πετάς αν το θελήσεις, ταξιδεύεις αν το πιστέψεις, αγαπάς αν αφεθείς.
Μάτια κλειστά, ψυχή ολάνοιχτη.
Κι όλο λέω πως θα φύγω κι όλο εδώ είμαι...