3/11/08

Μονόγραμμα


Μιλημένα τα σώματα και οι βάρκες που έκρουζαν γλυκά
Οι κιθάρες που αναβόσβησαν κάτω από τα νερά
Τα «πίστεψέ με» και τα «μή»
Μια στον αέρα μια στη μουσική.

Τα δυό μικρά ζώα,τα χέρια μας
Που γύρευαν ν'ανέβουνε κρυφά το ένα στο άλλο
Η γλάστρα με το δροσαχί στις ανοιχτές αυλόπορτες
Και τα κομμάτια οι θάλασσες που ερχόντουσαν μαζί
Πάνω απ'τις ξερολιθιές,πίσω άπ'τους φράχτες
Την ανεμώνα που κάθισε στο χέρι σου
Κι έτρεμες τρεις φορές το μωβ τρεις μέρες πάνω από
τους καταρράχτες.

Εάν αυτά είναι αλήθεια τραγουδώ
Το ξύλινο δοκάρι και το τετράγωνο φαντό
Στον τοίχο με τη Γοργόνα με τα ξέπλεκα μαλλιά
Τη γάτα που μας κοίταξε μέσα στα σκοτεινά.

Έτσι μιλώ για σένα και για μένα.

Επειδή σ'αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν Πανσέληνος
Από παντού,για το μικρό το πόδι σου μές στ'αχανή
σεντόνια.
Να μαδάω γιασεμιά κι έχω τη δύναμη
Αποκοιμισμένη,να φυσώ να σε πηγαίνω
Μες από φεγγαρά περάσματα και κρυφές της θάλασσας στοές
Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουμε.

Ακουστά σ'έχουν τα κύματα
Πως χαιδεύεις,πώς φιλάς
Πως λες ψιθυριστά το «τί» και το «έ»
Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο
Πάντα εμείς το φως κι η σκιά.

Πάντα εσύ τ'αστεράκι καί πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά
Το βρεγμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά.

Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες
Τα δετά τριαντάφυλλα,και το νερό που κρυώνει
Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει
Το γερτό παντζούρι εσύ,ο αέρας που το ανοίγει εγώ
Επειδή σ'αγαπώ και σ'αγαπώ
Πάντα Εσύ το νόμισμα και εγώ η λατρεία που το
Εξαργυρώνει.

Τόσο η νύχτα,τόσο η βοή στον άνεμο
Τόσο η στάλα στον αέρα,τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ'ουρανού με τ'άστρα
Τόσο η ελάχιστη σου αναπνοή.

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο
Μές στους τέσσερις τοίχους,το ταβάνι,το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα καί να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα καί ν'αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ'αλλού φερμένο
Δεν τ'αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ'ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου

Να μιλώ για σένα και για μένα.

Ελύτης

Δεν υπάρχουν σχόλια: