Λέει ο Durito πως η ζωή είναι ένα μήλο.
Και λέει πως υπάρχουν εκείνοι που το τρώνε άγουρο, εκείνοι που το τρώνε σάπιο και εκείνοι που το τρώνε ώριμο.
Λέει ο Durito πως υπάρχουν μερικοί, πολύ λίγοι, που μπορούν να διαλέξουν πώς θα φάνε το μήλο. Αν θα το φάνε σαν ένα όμορφο γινωμένο φρούτο, αν θα το φάνε πουρέ, ή σαν ένα από εκείνα τα μισητά (στον Durito) αναψυκτικά μήλου, αν θα το φάνε σαν γλυκό, σαν χυμό, σαν μπισκότο ή όπως αλλιώς ορίζει η γαστρονομία.
Λέει ο Durito ότι οι ιθαγενείς λαοί υποχρεώνονται να φάνε το μήλο σάπιο, τους νέους τους βάζουν να το χωνέψουν άγουρο, στα παιδιά προσφέρουν ένα ωραίο μήλο δηλητηριασμένο με το σκουλήκι της ψευτιάς, στις γυναίκες λένε πως θα τους δώσουν ένα μήλο και τους δίνουν μονάχα μισό πορτοκάλι.
Λέει ο Durito ότι η ζωή είναι ένα μήλο.
Και λέει επίσης ότι όταν ένας ζαπατίστας βρεθεί μπροστά σε ένα μήλο, το βγάζει έξω την ώρα που ξημερώνει και με μια μαχαιριά, χωρίζει το μήλο στη μέση.
Λέει ο Durito ότι ο ζαπατίστας δεν προσπαθεί να φάει το μήλο, ούτε καν παρατηρεί αν είναι ώριμο, σάπιο ή άγουρο.
Λέει ο Durito ότι, από την ανοιχτή καρδιά του μήλου, ο ζαπατίστας παίρνει με πολλή προσοχή τα σπόρια, πάει και οργώνει ένα κομμάτι γης και τα φυτεύει.
Λέει ο Durito, ο ζαπατίστας ποτίζει το μικρό βλαστάρι με δάκρια και αίμα, κι αγρυπνάει να μεγαλώσει.
Λέει ο Durito ότι ο ζαπατίστας δεν θα δει καν τη μηλιά να ανθίζει, κι ακόμα περισσότερο, δεν θα δει τα φρούτα που θα κάνει.
Επίσης λέει, ότι ο ζαπατίστας φύτεψε τη μηλιά για να μπορεί ο καθένας, κάποια μέρα, που εκείνος δεν θα υπάρχει, να κόψει ένα ώριμο μήλο και να ναι ελεύθερος να αποφασίσει αν θα το φάει σαν φρούτο, αν θα το φάει πουρέ, σαν χυμό, σαν γλυκό ή σαν ένα από κείνα τα μισητά (στον Durito) αναψυκτικά μήλου.
Λέει ο Durito ότι η δουλειά των ζαπατίστας είναι αυτή, να σπείρουν τους σπόρους και να αγρυπνήσουν για το μεγάλωμά τους. Λέει ο Durito ότι δουλειά των άλλων ανθρώπων είναι να αγωνιστούν για να είναι ελεύθεροι να διαλέξουν πώς θα φανε το μήλο που θα έρθει.
Λέει ο Durito πως αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στους ζαπατίστας και τους άλλους ανθρώπους: Εκεί που όλοι βλέπουν ένα μήλο, ο ζαπατίστας βλέπει ένα σπόρο, πάει κι οργώνει τη γη, φυτεύει το σπόρο, τον φροντίζει.
Πέρα από αυτό, λεει ο Durito, οι ζαπατίστας είμαστε όπως όλοι οι άνθρωποι. Ίσως λίγο πιο άσχημοι, λεει ο Durito, καθώς με κοιτάει με τα κιάλια να βγάζω πασαμοντάνια.
«Οι Ζαπατίστας και τα Μήλα» γραμμένο από έναν εξεγερμένο Υποδιοικητή ένα ξημέρωμα του 21ου αιώνα»
Πηγή από Site Aneksartitwn Mathitwn Peiramatikou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου