Λουκουμάδες με μέλι

Ένα όμορφο τραγουδάκι παρέα μου τούτο το πρωινό. Προφανώς το είχα ακούσει όταν είδα την ομώνυμη ταινία, η οποία δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε, αλλά δε το θυμόμουν. Αυτή η τέχνη τι τραβάει τελικά... τα πάνδεινα! Τέλος πάντων, δε θα μιλήσω για τέχνη πρωί πρωί. Προτιμώ να σκαρφαλώσω σε πιο ευχάριστα πράγματα στις κορυφές του μυαλού μου. Σάββατο άλλωστε σήμερα και όπως χρόνια τώρα τη μέρα αυτή θέλω να τη νιώθω χαλαρή. Να κάνω ότι εγώ θέλω. Να είναι η δική μου μέρα....

Και σήμερα αυτό που θέλω είναι να κάνω ένα πρόγραμμα. Εδώ, τούτη την ώρα με τον καφέ μου, αγναντεύοντας από το παραθύρι μου. Ταξιδεύοντας με το μυαλό μακρυά... Χαρτί, μολύβι και γράφω τι πρέπει να κάνω.

Θα πρέπει να κατεβάσω από το πατάρι τα Χριστουγεννιάτικα στολίδια. Παρεπιπτόντως... αυτό το χούι να στολίζω τόσο νωρίς κάθε χρόνο δεν ανήκει στην σφαίρα των ελληνικών συνηθειών που από τα τέλη του Νοέμβρη κάνουν διαγωνισμό ποιος θα βάλει τα ποιο πολλά φωτάκια και ποιος θα κρεμάσει τα πιο πολλά στολίδια στο μπαλκόνι του. Τη συνήθεια αυτή την απέκτησα στη Γερμανία. Εκεί 4 βδομάδες πριν τα Χριστούγεννα στολίζουν τα σπίτια. Ένα κηροπήγιο φτιαγμένο από γκι με τέσσερα κεριά, που καίνε ένα για κάθε βδομάδα που περνάει και ένα ημερολόγιο με 28 παραθυράκια για να ανοίγουν κάθε μέρα και από ένα. Τα πιο παραδοσιακά έχουν κρεμασμένο κάτω από κάθε παραθυράκι κι ένα μικρό δωράκι. Πιο πολύ για τα παιδιά γίνεται αυτό, αλλά πιστέψε με είδα και πολλούς ενήλικες να το κάνουν. Κι εγώ μέσα σε αυτούς.Αυτός είναι ο λόγος που πάντα λοιπόν στολίζω πολύ νωρίς. Η συνήθεια. Πέρα όμως από τη συνήθεια, οι γιορτές αυτές είναι οι αγαπημένες μου. Μου αρέσει αυτό το κλίμα το ζεστό που εκπέμπουν. Νιώθω πολύ όμορφα. Μέσα μου. Η αδερφή μου με πειράζει κάθε χρόνο. Γιατί βρε παιδάκι μου λέει να το ξεστολίζεις το δέντρο; Κράτα το και βάζε αποκριάτικα, πασχαλινά, καλοκαιρινά στολίδια μέχρι να ξαναέρθουν τα επόμενα Χριστούγεννα.

Εκείνο που με προβληματίζει φέτος είναι το πως θα βάλω τα φωτάκια. Άσχετη με τα ηλεκτρολογικά... όμως θα το παλέψω. Για έξω δεν μπορώ να είμαι και σίγουρη, κρατώ τις επιφυλάξεις μου. Αλλά στο δέντρο πιστεύω θα τα καταφέρω. Η διαδικασία λοιπόν του στολίσματος έχει δουλειά. Κι έτσι θα περάσει και όμορφα η μέρα μου. Με την παραγγελία μου τελείωσα χτες βράδυ. Σήμερα μένει να στρώσω το κερί. Να γίνει λείο και να περάσω φυτίλια. Να φύγουν κι αυτά και να μην έχω καμιά υποχρέωση στο κεφάλι μου. Ελπίζω το βράδυ να μπορώ να έχω εικόνες από το στόλισμα του σπίτιου. Για την ώρα πρέπει να φύγω.

΄Ωρα να ξεκινήσει η δουλειά... άντε και του χρόνου!