Νύχτα γεμάτη ψιθύρους

Το φεγγάρι μου γελάει κοροιδευτικά. Μου κλείνει το μάτι. Και φεύγοντας ψυθιρίζει... «τις νύχτες τούτες κράτα τις αναμνήσεις. Φυλαχτό στο στήθος. Για να μην νιώθεις μοναξιά...»