Γράμματα, λέξεις, αριθμοί... Σελίδες ηλεκτρονικές που γεμίζω. Αφήνοντας τα αποτυπώματά μου. Τα χνάρια μου. Για μένα, για όσους υπάρχουν στη σκέψη μου. Είχα ξεχάσει να γράφω. Το είχα θάψει και πίστευα πως είχε χαθεί. Κι όμως... τίποτα από όσα αγαπάς δεν χάνεται. Υπάρχει πάντα σε ένα συρταράκι που περιμένει υπομονετικά να το ανοίξεις. Να ξαναβγεί στο φως, να αρχίσει να ζωντανεύει και πάλι.
Σε ευχαριστώ που μου το θύμισες. Που με έκανες να νιώσω και πάλι δυνατή, έτοιμη. Μπορεί να φαίνονται ασήμαντα τα αποτυπώματα, αλλά δεν έχει σημασία. Σιγά σιγά θα ξαναγίνουν θάλασσα. Θα βρούν τη δύναμη, τον ειρμό, τον ρυθμό τους. Οι σκέψεις πολλές... ασφυκτιούν μέσα στο μυαλό. Τα συναισθήματα πολλά και δυνατά. Πολεμάνε μέσα στην καρδιά. Θέλουν να λευθερωθούν, να γίνουν γράμματα, λέξεις, προτάσεις. Aποτυπώματα καρδιάς...
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου