Αν έπαιζα στις αγορές θα είχα χρεοκοπήσει. Οχι τώρα, που γίνεται ο κακός χαμός. Θα είχα βαρέσει κανόνι όταν όλοι έβγαζαν λεφτά, ακόμα και οι αδέσποτες γάτες. Τόσο άσχετη είμαι. Παρ όλα αυτά θα υπερασπίζομαι μέχρι θανάτου να έχω «άσχετες» απορίες και να τις διατυπώνω δημοσίως. Παράδειγμα: Γιατί στον διάβολο πέφτουν οι τιμές του πετρελαίου (μη σας πω κατρακυλάνε) και εμείς το πληρώνουμε ακριβότερα απ όσο πέρυσι τέτοια εποχή;
«Δεν ξέρεις, είσαι άσχετη», μου λένε οι συνάδελφοι των οικονομικών στηλών. «Δεν ξέρεις εσύ, κοπέλα μου, είσαι καλλιτέχνις», μου λένε οι μάστορες που φέρνουν το καύσιμο. Ε λοιπόν, εγώ θα ρωτάω. Επειδή όσο και να με μπουρδουκλώσεις με λογιστικά, «στο φτωχό μου το μυαλό» η αλήθεια είναι μία: Ενα βασικό αγαθό φτηναίνει, αλλά για μας ακριβαίνει. Και θα επιμένω. Και θα ρωτάω. Και θα γκρινιάζω. Δεν βλέπω άλλωστε να φτωχαίνει το μυαλό μου, αλλά η τσέπη μου.
«Το φτωχό μου το μυαλό» είναι αυτό που με βαστάει στα πόδια μου. Που με βάζει να υπάρχω, να κινούμαι, να δουλεύω. Να διαπραγματεύομαι και να κερδίζω χρήματα, τα οποία ξοδεύω για να πληρώσω είδη και υπηρεσίες σαν αυτές που «έξω φτηναίνουν, αλλά στην Ελλάδα ποτέ». Με «το φτωχό μου το μυαλό» πορεύομαι, αποφασίζω, και επίσης, μία στις τόσες, όταν με καλούν στο πάρτι, ψηφίζω.
Οχι, θα ρωτάω. Και θα γκρινιάζω. Και θα θυμώνω. Ειδικά όταν δεν φτάνει που μου κάνουν τη χοντράδα με την ακρίβεια, με προσβάλλουν κι από πάνω, θεωρώντας με πολύ απλοϊκό άνθρωπο που αδυνατεί να «κατανοήσει σύνθετες οικονομικές παραμέτρους που οδηγούν σε τέτοια φαινόμενα». Κοινώς, σκάσε και πλήρωνε, ή πλήρωνε και μη ερεύνα.
Ε λοιπόν, σας ενημερώνω ότι «το φτωχό μου το μυαλό» τα χει πάρει... στο κρανίο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου