Απόψε οι λέξεις είναι πολύ μικρές για να πούνε πως νιώθω... για να πούνε πόσο μου λείπεις... για να πούνε, πόσο θα ήθελα να είμαι στην αγκαλιά σου... Η ψυχή φτερουγίζει. Πετάει, έρχεται κοντά σου. Το μυαλό τρέχει. Σε στιγμές που ζήσαμε. Στιγμές με πάθος και ένταση. Στιγμές που ο κόσμος γινόταν μικρός κι εμείς νιώθαμε να μεθάμε. Μένει το σώμα πίσω... να βασανίζεται από το μυαλό... που τρέχει και το αφήνει πίσω... μου λείπεις τόσο πολύ απόψε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου