Εγερτήριο νωρίς σήμερα. Με έναν καιρό έξω χάλια. Κάνει απίστευτο κρύο. Ταξίδι αστραπή μέχρι τη θεσσαλονίκη για να τελειώσω επιτέλους με τον οδοντίατρο. Δεν έχω καμιά διάθεση, αλλά πρέπει να γίνει. Και αν και δεν θέλω καθόλου να φύγω από το σπίτι πρέπει να το κάνω. Ζεστό καφέ πριν βγούμε στο κρύο, ντύσιμο γερό και ξεκινάμε.
Είχαμε πολλά χρόνια ακόμη κι εδώ να δούμε τόσα χιόνια. Ίσως να υπάρχει και κάποιος κρυφός λόγος για τούτη τη βαρυχειμωνιά φέτος. Ποιος ξέρει; Πάντως μου αρέσει αυτή η αίσθηση του χιονιού. Ακόμη και του παγωμένου αέρα που κάνει τα μάγουλα να κοκκινίζουν. Αυτά αντιμετωπίζονται με κασκόλ και ζεστά γάντια. Περπατάς και δίχως να κρυώνεις χαίρεσαι το χιόνι.
Στον κήπο συμβαίνουν τρελά πράγματα. Ανθισμένα όλα τα ανοιξιάτικα λουλούδια. Ακόμη και οι βολβοί φούσκωσαν και είναι έτοιμοι να πεταχτούν, μέσα σε τούτη την παγωνιά. Σα χαλί υφασμένο μοιάζει το γρασίδι με τις νιφάδες του χιονιού πάνω του. Και τα χρώματα των ανθισμένων λουλουδιών προσθέτουν πινελιές όμορφες στο χαλί της φύσης.
Μου φαίνεται ότι πρέπει να φέρουμε κι άλλα ξύλα μπροστά. Ο χειμώνας φέτος δε θέλει να φύγει εύκολα. Θυμάμαι παλιά, πριν αρκετά χρόνια απόκριες τέτοιες, χιονισμένες. Τότε ήταν όμορφα, ερχόμασταν για αυτές τις μέρες και δεν μας ενδιέφερε ο καιρός. Τώρα είναι διαφορετικά. Άλλαξαν τα δεδομένα. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τούτον τον αντάρτη χειμώνα που μας παιδεύει.
Ο Μήτσος κάνει ανιχνεύσεις στον κήπο. Βλέπει το χιόνι και χαίρεται κι εκείνος. Τελευταία που το τρίχωμα του έχει μεγαλώσει κάπως, ξεθαρεύει και βγαίνει και στην αυλή. Φαίνεται να έχει ηρεμήσει πια κι αυτός. Όλοι να μπούμε σε έναν ρυθμό. Να βάλουμε βάσεις για την πορεία της ζωής μας από δω και πέρα.
Και μιας και είδε χιόνι, τρίβεται για να γλυτώσει το μπάνιο... αλλά μάλλον άδικα κρυώνει. Μπάνιο θα κάνουμε γιατί έγινε σαν βρεγμένη γάτα. Ώρα να αφήσουμε το σπίτι. Και τη ζεστασιά του. Ώρα να ξεκινήσουμε. Ο Μήτσος θα μείνει σπίτι μαζί με τη γιαγιά. Θα έχει παρέα αυτή τη φορά. Και έτσι φεύγουμε ήσυχοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου