Πορτοκαλιά σύννεφα οι σκέψεις μου, που πλέουν στο σκοτάδι... που ταξιδεύουν πάνω στα χρώματα και αλλάζουν μορφές. Πότε χαμογελάνε και πότε μελαγχολούν. Πορτοκαλιά σύννεφα οι λογισμοί μου. Μέσα στο μπλε του μυαλού μου, καράβι έγιναν και πλέουν στα ανοιχτά.
Ορίζοντες ανοιχτοί μπροστά τους οι σκέψεις μου. Σκέψεις για σένα. Για ότι αγαπώ. Χρώματα φωτεινά, δυνατά αντικρύζω. Όταν σκέφτομαι εσένα. Και μια άγκυρα ριγμένη στην μεριά της καρδιάς. Πορτοκαλιά σύννεφα οι σκέψεις μου για σένα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου