Αυτή η βραδυά είναι πολύ διαφορετική από τις υπόλοιπες. Δε μπορώ να προσδιορίσω αν είναι χαρούμενη, μελαγχολική, ήρεμη... Είναι όλα μπερδεμένα μέσα μου. Σαν πολύχρωμα κουβάρια που έφυγαν από τα χέρια μου και κύλησαν στο πάτωμα. Ο νους μου είναι αδύνατο να μείνει στάσιμος. Φεύγει μακρυά. Ταξιδεύει. Προσπαθεί να φτάσει στο τέρμα της διαδρομής του.
Εκεί τα κουβάρια ως δια μαγείας ξανατυλίγονται και είναι τακτοποιημένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου