11/2/09
Ένας χρόνος ταξίδια με το καραβάκι...
Με τα γεγονότα των τελευταίων μηνών λησμόνησα τελείως πως πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την στιγμή που ξεκίνησα με τούτο δω το καραβάκι τα ταξίδια μου. Ένας χρόνος πολύ σημαντικός για μένα. Για τη ζωή μου. Ένας χρόνος σημαδιακός και σημαδεμένος. Έζησα σπουδαίες στιγμές εδώ μέσα. Περιπλανήθηκα στο κατάστρωμα, μέρες φωτεινές, γεμάτες όνειρα. Ξενύχτησα βράδυα ατελείωτα, κοιτάζοντας τα αστέρια και το φεγγάρι. Βρέθηκα σε θάλασσες ήρεμες και ζεστές, αλλά και σε άλλες κρύες και φουρτουνιασμένες. Γνώρισα καινούργιους ανθρώπους, άλλοι γίναν φίλοι μου και άλλοι όχι. Οι επιλογές της ζωής, μέσα από ένα καραβάκι που κάνει ένα ταξίδι μεγάλο.
Πολλές φορές λιποψύχησα, σκέφτηκα να το αφήσω. Χαίρομαι που δεν το έκανα. Που άνθρωποι δικοί μου με προέτρεψαν από αυτή μου την απόφαση. Το καραβάκι πια είναι κομμάτι της ζωής μου. Κομμάτι σημαντικό. Εδώ μέσα, σε τούτο το σκαρί γνώρισα τον πιο σημαντικό άνθρωπο της ζωής μου. Τον άνθρωπο που έκανε την καρδιά μου να χτυπά διαφορετικά. Που μου έμαθε και μου μαθαίνει πολλά. Που με άλλαξε προς το καλύτερο. Που με κάνει να σκέφτομαι και να προβληματίζομαι θετικά. Τον άνθρωπο που αγαπώ.
Εδώ μέσα, πάλεψα με συναισθήματα διάφορα. Έκλαψα, γέλασα, θύμωσα, φώναξα και ήταν όλα βγαλμένα από μένα. Ήταν τα δικά μου κομμάτια. Κομμάτια του εαυτού μου που μοιράστηκα μαζί με όλους εσάς. Πέρασε λοιπόν ένας χρόνος και μοιάζει σαν όνειρο. Θυμάμαι όταν πρωτοξεκίνησα ένιωθα σαν να βρίσκομαι σε δίνη. Όλα φάνταζαν ξένα και παράξενα. Μα ο καιρός πέρασε και γνώρισα τα νερά σπιθαμή προς σπιθαμή. Δεν μετάνιωσα για τίποτα από αυτά που έκανα. Και τα καλά και τα στραβά. Πρόθεση μου άλλωστε δεν ήταν ποτέ να πειράξω ή να κοροιδέψω κανέναν. Το ότι είμαι παράξενος άνθρωπος ίσως με έκανε στα ματιά κάποιων να φανώ περίεργη. Αυτό όμως δεν με ενοχλεί. Αυτή είμαι εγώ. Παράξενη και περίεργη για όσους θέλω.
Το μέλλον κανείς δεν το γνωρίζει, κανείς δεν ξέρει τι θα φέρει. Θα ήθελα όμως να κάνω μια ευχή. Να είναι γερό τούτο το σκαρί και να συνεχίσει να ταξιδεύει και στο μέλλον. Όχι για να μάθει πια και να γνωρίσει, αλλά για να μπορεί να θυμάται και να μην ξεχνά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου