Εν μέσω προεκλογικών αναλύσεων, δημοσκοπήσεων, πωλήσεων, ξεπωλήσεων και διαφόρων άλλων δαιμονικών της τρέχουσας επικαιρότητας, το πιο γοητευτικό πράγμα που διάβασα ήταν η έρευνα «Ελληνες από άλλον πλανήτη» στις «Εικόνες», το κυριακάτικο περιοδικό της εφημερίδας (τέλεια έρευνα - αν τη χάσατε, τρέξτε στο Διαδίκτυο).
Είναι αξιοθαύμαστο πώς ανθεί όλη αυτή η βιομηχανία του μεταφυσικού, παραφυσικού, διαστημικού, εξωπλασματικού και εξωπραγματικού στις μέρες μας. Ο,τι του ρθει του καθενός στο κεφάλι μπορεί να τυπώσει στο χαρτί, να το κάνει εκπομπή, να το διαδώσει ως φημο-ραδιοαρβύλα, ακόμα και να το μακιγιάρει σε «σοβαρή επιστημονική θεωρία» και να αρχίσει να το διδάσκει εδώ κι εκεί. Φραγμός δεν υπάρχει κανένας. Ορεξη να έχουμε να κάνουμε χάζι εξωγήινους, ζώδια, απόκρυφες διδαχές, «παιδιά ίντιγκο» και κάθε μορφής συνωμοσιολογία.
Η «ουφολαγνεία» είναι ατραξιόν. Και προσφέρεται σε συσκευασίες για όλα τα γούστα: ακόμα και για το δικό μου: διότι μπορεί να σνομπάρω και να ειρωνεύομαι τις εκπομπές του Λιακόπουλου ή να δυσπιστώ με τις αποκαλύψεις Χαρδαβέλα, κάθε φορά που διαβαίνει τις «Πύλες του Ανεξήγητου», αλλά όταν μου σερβίρει το «Ηistory Channel» η το «Discovery» μια ουφο-ιστορία, τη βλέπω μέχρι τέλους! Δεν ντρέπομαι να την παρακολουθήσω, γιατί μου δίνει το άλλοθι ότι βλέπω ένα σοβαρό ντοκιμαντέρ. Και, βεβαίως, την πατάω. Κάθομαι και το χάβω σαν χάνος!
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πώς γίνεται σε μια εποχή που οι επιστημονικές ανακαλύψεις είναι τόσο συγκλονιστικές, τόσο ενδιαφέρουσες και τόσο ανατρεπτικές, να εξακολουθούμε να γοητευόμαστε από το αναπόδεικτο και το δαιμονικό, το οποίο εξακολουθεί να «πουλάει» περισσότερο από το συστηματικά επαληθευμένο. Είναι, υποθέτω, μια πτυχή της ανθρώπινης φύσης που θα υπάρχει πάντα. «Η αλήθεια είναι εκεί έξω», όπως θα έλεγαν ο Μόλντερ και η Σκάλι. Αλλά η ουφοσύνη... είναι μέσα μας. Και την τραβάει, τελικά, ο οργανισμός μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου