Νύχτωσε για τα καλά έξω. Και βρέχει... Το κατάλαβα από την γυαλάδα του δρόμου. Μετά η βροχή δυνάμωσε και την άκουγα. Κόσμος με ομπρέλες περπατά βιαστικά στο δρόμο. Κάνει κρύο έξω. Ο καιρός όσο καλός και να είναι τη μέρα, το βράδυ αγριεύει. Δεν αστειεύεται. Τελείωσα με τα σχέδια, αύριο πάλι. Η αλήθεια είναι ότι το κεφάλι μου πονάει πολύ. Ανέβηκε και ο πυρετός. Όμως στο κρεβάτι δεν πέφτω ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα. Ποτέ δεν το υπέφερα αυτό. Να είμαι άρρωστη στο κρεβάτι. Νιώθω πιο χάλια. Θέλω να είμαι όρθια και να μην αλλάξει τίποτα από όσα κάνω κάθε μέρα. Και δεν θέλω τσάι... όχι ευχαριστώ. Ούτε αυτό το αντέχω.
Ουφ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου