Δεν είναι δα κάτι νέο αυτό. Το ότι η γη γυρίζει... Μα μέσα στο στροβίλισμα της ζούμε και κινούμαστε κι εμείς. Πότε σε περάσματα μοναχικά και πότε παρέα με σκέψεις, όνειρα, εικόνες και αναμνήσεις. Κι όλα αυτά γυρίζουν στην υδρόγειο του μυαλού μας. Κάποιες φορές μας φέρνουν μια γλυκειά ναυτία. Αλλες πάλι μας κουράζουν και θέλουμε να σταματήσει αυτό το στροβίλισμα.
Η ουσία είναι ότι όλα αλλάζουν, όλα κάποια στιγμή τελειώνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου