Πότε θα είμαι κι εγώ σαν εσένα; Πότε θα μπορώ να κάνω ότι θέλω; Πότε θα μεγαλώσω; Kι εσύ θέλεις να σφίξεις στην αγκαλιά σου αυτό το μικρό πλασματάκι και να του πεις... μην βιάζεσαι. Είσαι καλύτερα από μένα. Κάνεις ότι θέλεις. Και είσαι πολύ πιο μεγάλος από μένα... όχι στην ηλικία αλλά σε πολλά άλλα. Στην καρδιά, στο ανοιχτό και καθαρό μυαλό, στην σκέψη... Μην βιάζεσαι να μεγαλώσεις. Μείνει παιδί όσο περισσότερο μπορείς... Ονειρέψου και χαμογέλα. Ο κόσμος είναι όλος δικός σου τώρα. Μέχρι τη στιγμή που θα τον δεις να χάνεται στον ορίζοντα... θα απλώνεις τα χέρια αλλά δεν θα μπορείς να τον αγγίξεις. Θα είναι μακρυά τότε. Και θα αναζητάς το τώρα. Αυτό που την ώρα τούτη θέλεις να απαρνηθείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου