Κλείνω το παράθυρο... κάνει κρύο τούτην την ώρα. Είναι η στιγμή που ο ήλιος ετοιμάζεται να πάει για να ξεκουραστεί. Ο ουρανός γεμάτος κάτασπρα συννεφάκια που παίζουν. Που σκανδαλιάρικα κινούνται στο στερέωμα. Αφήνω όλον τον κόσμο έξω από το παράθυρο μου. Κρατώ μέσα τα γεράνια και τις σκέψεις μου. Συντροφιά όμορφη τούτες τις ώρες που κυλάνε αργά οι σκέψεις. Απλώνω το χέρι. Αγγίζω τα ματαμένα γεράνια. Επιθυμία και ανάγκη να νιώσω. Μέσα από μια μικρή, όμορφη και γλυκιά επαφή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου