To τέλος της μέρας έφτασε. Κι έτσι όπως ακούγεται η βροχή είναι όμορφα. Η μέρα τούτη ήταν περίεργη και δεν ξέρω καν γιατί. Σαν ξένη... Ή αυτή ή εγώ ήμουν αλλού. Δεν πειράζει όμως, κι αυτά συμβαίνουν. Δεν θα με προβληματίσει κι αυτό. Εκείνο που θέλω είναι να μπορέσω να κοιμηθώ και αύριο να ξυπνήσω καλύτερα. Μου λείπουν οι βόλτες. Δυο μέρες τώρα που δεν πηγαίνω και νιώθω άσχημα. Αν δεν έχω πυρετό αύριο θα πάω. Και μετά δουλειά. Άλλο ένα κομμάτι σημαντικό. Που πρέπει να μπει σε ρυθμό, να ξαναζωντανέψει.
Κλεισμένα τα φώτα και το σπίτι φωτίζεται από το τζάκι. Ο Μήτσος κοιμάται τον ύπνο του δικαίου κι εγώ προσπαθώ ακόμη να βάλω σε σειρά τις σκέψεις μου. Και θα τις βάλω... έχω πεισμώσει πολύ απόψε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου