Μάτια θάλασσες και ναυάγια

Είναι κάτι νύχτες σαν αυτή, που νιώθω ότι είμαι τόσο ευτυχισμένη... που η καρδιά χτυπά τρελά και οι σκέψεις ταξιδεύουν σε θάλασσες ήρεμες, γεμάτες ψιθύρους αγάπης. Που ο νους ξαποσταίνει και δεν θέλει να σκεφτεί παρά μόνο όμορφα πράγματα. Δε θέλει να δει παρά μόνο τις εικόνες εκείνες που τον κάνουν να γαληνεύει. Νύχτες μαζί σου. Νύχτες που το φτερούγισμα φτάνει τόσο κοντά σου... Με μελωδίες καρδιάς που σκορπίζουν κάτι το μαγικό στην ατμόσφαιρα. Κι ας λένε ψυχή μου ότι είναι όλα πλαστά και στα όνειρα μας. Δεν ξέρουν, δεν έμαθαν ότι όταν αγαπάς αληθινά, αυτό που σου λείπει είναι σαν να βρίσκεται κοντά σου, ακόμη κι αν είναι πολλές θάλασσες μακρυά. Με το καραβάκι της ψυχής μου σε βρίσκω κάθε βράδυ. Αράζω στην αγκαλιά σου. Δένω άγκυρα κι ξαποσταίνω. Νιώθω την ανάσα σου και ακούω την καρδιά σου. Είναι το δικό σου νανούρισμα που με κάνει να χάνομαι. Που με μεθάει. Που με ζαλίζει γλυκά. Είναι η δική σου χαρά που με κάνει χαρούμενη. Η δική σου λύπη που με κάνει να μελαγχολώ. Μάτια θάλασσες, ταξιδεύω μέσα σας... Εκεί θέλω να ναυαγήσω...