Το παρατήρησα ξαφνικά ενώ κάναμε βόλτα σήμερα το πρωί. Ένα μικρούλικο, παράξενο γατάκι. Με ασυνήθιστα χρώματα. Το πλησίασα... έδειχνε φοβισμένο. Δεν ήθελα να το τρομάξω.
Στεκόταν εκεί δίπλα στο βαρέλι και είχε γίνει μια μικρή μπαλίτσα. Στην αρχή δεν σήκωσε καθόλου το βλέμμα του. Ακίνητο σαν να ήταν ψεύτικο.
Μόνο όταν πλησίασα πολύ κοντά έστρεψε το βλέμμα του προς τη μεριά μου. Και είχε περίεργο κοίταγμα. Απίστευτα πράσινα μάτια.
Με κοίταξε και αμέσως σηκώθηκε για να φύγει. Σαν να του χάλασα την ησυχία. Σαν να μην ήθελε παρέα. Μοναχικό γατάκι...
Πήγε και κάθησε πίσω από μια μεγάλη πέτρα και με ξανακοίταξε. Να δει τι θα κάνω, γιατί μόλις το ξαναπλησίασα έφυγε πάλι.
Στάθηκε στη μέση του δρόμου και έντρομη πήγα προς τα εκεί. Τα αμάξια που περνούσαν δεν είχαν ευαισθησίες. Κι αυτό με την τρομάρα που είχε μάλλον θα έκανε καμμιά βλακεία.
Στο τέλος μπήκε μέσα στην αυλή ενός σπιτιού, ευτυχώς... Εκεί τουλάχιστον θα ήταν ασφαλές το γατάκι. Έδειχνε και πιο θαραλλέο. Δεν έχω ξαναδεί πιο παράξενο πλάσμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου