Μην βιαστείτε να απαντήσετε για το τι βλέπετε... γιατί πολλές φορές ακόμη και στη ζωή μας, άλλα βλέπουμε και τελικά άλλα υπάρχουν πίσω από την «εικόνα». Έζησα μια απίστευτη ιστορία το σαββατοκύριακο για να μπορώ να πω γι άλλη μια φορά ότι ζούμε στη χώρα που παραλόγου και της ανευθυνότητας. «Ουγκάντα» την χαραχτήρισε κάποιος εκ των έσω, και δεν είχε άδικο. Ίσως να προσβάλλουμε την χώρα, αλλά έχει μείνει η φράση.
Το Μάρτη του 2008 ήρθα στην Κοζάνη και έψαχνα να βρω με ποιον πάροχο θα γίνω συνδρομητής στο internet. Συζήτησα με τον πατέρα μου και του είπα να αλλάζαμε γιατί υπάρχουν ένα σωρό ιδιωτικές εταιρίες πέρα από τον ΟΤΕ, με πιο φθηνή χρέωση και πιο πολλές καλύψεις. Τα λόγια του πατέρα μου τα θυμήθηκα πάλι τώρα... «Μην μπλέκεις, μου είπε, είναι απατεώνες όλοι». Ως συνήθως διαφωνήσαμε και τον θεώρησα υπερβολικό. Και άρχισα να ψάχνω για την καλύτερη.
Μιλώντας με κάποια γνωστή εταιρία πήρα πληροφορίες που μου φάνηκαν ικανοποιητικές. Toυς ευχαρίστησα και είπα ότι όταν το αποφασίσω θα στείλω τα δικαιολογητικά που χρειαζόταν. Από εκεί αρχίζει ένας φαύλος κύκλος. Λίγες μέρες μετά ο ταχυδρόμος φέρνει τον εξοπλισμό της εταιρίας για το internet. Τον στέλνω κατευθείαν πίσω. Από αρχές Απρίλη αρχίζω να λαμβάνω λογαριασμούς. Τους 2 πρώτους τους αγνοώ αλλά στον τρίτο αρχίζω να ανησυχώ. Τηλεφωνώ στην εταιρία και ρωτάω να μάθω τι πληρώνω σε μια εταιρία που δεν είμαι καν συνδρομητής, και πως λαμβάνω εξοπλισμό και λογαριασμούς χωρίς να έχουν την υπογραφή μου και τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Κανένας δεν μπορεί να απάντησει. Ζητώ να πιστωθούν οι λογαριασμοί και να σταμάτησει αυτή η γελοία ιστορία.
Και φτάνουμε μερικούς μήνες μετά... στο σήμερα. Την Παρασκευή κάποια στιγμή στα καλά καθούμενα δεν έχω internet. Όλα νεκρά, και δεν φτάνει που δεν μπορώ να μπω από την σύνδεση, δεν μπορώ να μπω ούτε καν με κάρτα. Κάνοντας ένα τηλέφωνο στον ΟΤΕ μαθαίνω - αν είμαστε με τα καλά μας...- ότι η εν λόγω εταιρία μου έχει κόψει τον πάροχο. Και δεν είμαι πουθενά. Στον αέρα κυριολεκτικά. Με λίγα λόγια... είσαστε σήμερα συνδρομητές του ΟΤΕ; Ε αύριο μπορεί να βρεθείτε αλλού χωρίς να το πάρετε είδηση. Το πιο ευτράπελο απ όλα είναι ότι κανείς δεν θα ξέρει να σας πει με βεβαιότητα τι να κάνετε. Εκεί ανάλογα με το πόσο ήρεμοι είσαστε πράττεται.
Εγώ που δεν φημίζομαι και για την μεγάλη ηρεμία μου σε τέτοια θέματα, έψαλλα πολλούς σήμερα το πρωί. Μετά από πολλά τηλεφωνήματα, για να μην τα ακούσει άδικα κανένας υπάλληλος ζήτησα να μιλήσω με τον διευθυντή του Τεχνικού τμήματος του ΟΤΕ. Αυτά που μου είπε, ανήκουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Η κάθε εταιρία στέλνει ονομαστικές λίστες στον ΟΤΕ, για να γίνει πάροχος. Δίχως υπογραφές. Ανυπόγραφες. Κι ο ΟΤΕ πρέπει να τις εγκρίνει γιατί αλλιώς γίνονται καταγγελίες από την εταιρία προς τον Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών. Οι λίστες αυτές δεν ελέγχονται από κανέναν. Κι εμάς ποιος μας προστατεύει; τον ρώτησα. Ma φυσικά ΚΑΝΕΙΣ!
Πάντως μετά τόση ταλαιπωρία δεν έχω παράπονο, αν σκεφτείτε ότι ο διευθυντής του ΟΤΕ, σε χρόνο ντε τε, και χωρίς να αγγίξω τίποτα στον υπολογιστή μου κούνησε το μαγικό του ραβδάκι και τσουππππ... το internet ως δια μαγείας ξαναήρθε.... Μου έδωσαν και ένα τηλέφωνο. Από μια επιτροπή για καταγγελίες σχετικά με τις τηλεπικοινωνίες. Κι εγώ σκέφτομαι... Άραγε εκείνος ο υπάλληλος που έκανε την στραβή έχει οικογένεια; Και αν του κάνω καταγγελία και χάσει τη θέση του θα είμαι καλύτερα; Όχι... σίγουρα όχι. Αλλά από την άλλη πόσους ακόμη θα κάψει; Και ποιος θα βγάλει το φίδι από την τρύπα;
Στη χώρα των θαυμάτων μόνο αν είσαι τυχερός ξεμπλέκεις. Το να μπλέξεις είναι εύκολο. Το φροντίζουν όλοι, το να ξεμπλέξεις το ζεις και το βιώνεις μόνος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου