Να μαι, λοιπόν, καλά μου δισέγγονα, σε γήρας βαθύ. Σας γράφω με τη σοφία της γιαγιάς, με το τσεμπέρι μου, το μπαστούνι μου και τα ροζιασμένα μου χέρια να ψαχουλεύουν το παξιμάδι που θα βουτήξω στο τσάι.
Πώς; Αν αισθάνομαι τόσο γριά; Μη ρωτάτε εμένα, ρωτήστε τους δείκτες της AGB και συγκεκριμένα την κατηγορία «νεανικό κοινό»!
Οπως εκείνος ο αξέχαστος τυπάκος από τον Κάφκα κοιμήθηκε ένα βράδυ άνθρωπος και το πρωί ξύπνησε κατσαρίδα, έτσι κι εγώ ένα δειλινό αποκοιμήθηκα μια χαρά γυναίκα και το πρωί ξύπνησα μπάμπω του χωριού, η γριούλα του Τιτανικού. Ο λόγος; Στατιστικά, δεν λογίζομαι πια στα «νεανικά κοινά»!
Αν ζείτε, τα τελευταία χρόνια, σε άλλον τηλε-πλανήτη, ίσως δεν θα ξέρετε τι είναι τα «νεανικά κοινά». Είναι οι ηλικίες 15-44 ετών, έτσι όπως τις ερμηνεύουν τα τηλεοπτικά δίκτυα, για να αναδείξουν την πραμάτεια τους.
Είναι καινούργια μόδα αυτή; Και ναι και όχι. Η εταιρεία μετρήσεων τηλεθέασης είχε πάντα αυτή την υποκατηγορία και (για να είμαστε δίκαιοι) ποτέ δεν τη χαρακτήρισε «νεανικό κοινό». Αυτή η νέα ορολογία είναι που μου τσάκισε την υπόληψη, το ίματζ και το νευρικό μου σύστημα. Αυτό το «νεανικό κοινό» θα με ρίξει στις βελόνες του μπότοξ.
Να μαι λοιπόν, λίγο ξώφαλτσα από τα πενήντα, με τις δίαιτές μου, το καρνέ των επιταγών μου, το αμαξάκι μου το ζόρικο. Να μαι με τα ρουχαλάκια μου τα τσαχπίνικα, τα ψηλά μου τακούνια, τα γυμναστήρια και τις γιόγκες μου. Να μαι στη ροκ συναυλία, στις τεκίλες, στις μουσικές και στις νυχτερινές μου αλητείες με την παλιοπαρέα, όταν πάνε τα πιτσιρίκια για ύπνο. Δεν μετράνε όλα αυτά; Ουδόλως.
Διότι, που να χτυπηθώ κάτω, δεν είμαι «πια νεανικό κοινό». Είμαι (αν πιστέψεις τους δείκτες) στη νέα κατηγορία τηλεθεατών, την «καλή ψυχή».
Να ζήσω, να με θυμάμαι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου