Kρύο απίστευτο έξω. Η βροχή δε λέει να σταματήσει και ο καιρός γύρισε και είναι χιονιάς. Χτες πέρασα άλλη μια δύσκολη μέρα στην οδοντίατρο. Την ώρα που περίμενα να περάσει κάποιο άδειο ταξί για να πάω σπίτι, εκεί μέσα στην κίνηση και το χαλασμό συνέβη κάτι που σπάνια πια βλέπεις. Ένας γλάρος εμφανίστηκε από το πουθενά και έκανε τους οδηγούς να τα χάσουν.
Δεν ήθελα και πολύ, τη μηχανή μου την είχα μαζί μου. Προσπαθώντας να τραβήξω τον γλάρο που προσπαθούσε να κατέβει χαμηλά στο οδόστρωμα και να πάρει πίσω το κομμάτι του ψωμιού που του είχε πέσει. Κάθε φορά όμως που κατέβαινε λίγο πιο χαμηλά τα αυτοκίνητα τον τρόμαζαν και ξανασηκωνόταν ψηλά.
Είδε κι απόειδε ο καημένος πως μάλλον είναι αδύνατο να ξαναπάρει το φαγητό του πίσω και αφού έκανε μια εντυπωσιακή στροφή, φτερούγισε ψηλά και κατευθύνθηκε προς τη θάλασσα. Οι οδηγοί δεν έδειξαν καμιά ευαισθησία. Σιγά μην σταματούσαν για να πάρει ένας γλάρος το φαγητό του... τι λέμε τώρα;
Kρίμα που οι φωτογραφίες μου δεν βγήκαν καθαρές. Η εικόνα ζώντας την ήταν πολύ όμορφη παρά την ατυχή λήξη του συμβάντος. Σε μια γκρίζα πόλη τελικά, οι άνθρωποι που ζούνε σε αυτή είναι και οι ίδιοι γκρίζοι, σαν λύκοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου