Bράδυ μοναχικό και κρυό. Λες και σταμάτησε ο χρόνος ο κυλάει. Ακούγοντας νότες νοσταλγικές προσπαθώ να μαζέψω τα κομμάτια μου. Νότες γραμμένες σε θλιμένο σολφέζ. Νύχτα μοναχική και κρύα. Νύχτα που μεταμορφώνει την κάθε νότα σε δάκρυ. Μια τόση δα σταγονίτσα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου