Αγαπώ τους κύκλους. Οι καμπύλες τους είναι αρκετές φορές πολύ πιο ανώδυνες από τις μυτερές γωνίες των τετραπλεύρων. Σε κάνουν να νιώθεις μια ασφάλεια. Τελευταία τους βλέπω παντού. Στο δρόμο, στο σπίτι, στον κήπο, ακόμη και μέσα μου. Οι κύκλοι άλλοτε δηλώνουν πρόσθεση και άλλοτε αφαίρεση. Άλλες φορές περικλύουν κάτι και άλλες το αφήνουν απ έξω. Και στη ζωή μας συμβαίνει συνεχώς αυτό. Κύκλοι που κλείνουν και ανοίγουν. Άλλοι γρήγορα και άλλοι αργά. Χιλιάδες κύκλοι, ομόκεντροι και παράλληλοι. Κύκλοι που στροβιλίζονται μέσα σε δίνες και άλλοι που αναπαύονται νωχελικά. Που πετάγονται από το πουθενά και γίνονται βραχιόλι στον καρπό μας.
Κάθε φορά που προγραμματίζουμε, σχεδιάζουμε, ονειρευόμαστε γεννιέται κι ένας νέος κύκλος. Και κάθε φορά που αναθεωρούμε, δίνουμε μια κλωτσιά και γκρεμίζουμε τον κύκλο που μέχρι πριν περιστρεφόταν γύρω μας. Είμαστε οι δημιουργοί των κύκλων της ζωής μας. Εμείς αποφασίζουμε ποιος θα ανοίξει και ποιος θα κλείσει. Ποιος θα μεταβληθεί, ποιος θα αλλάξει τροχιά και ποιος ταχύτητα. Δίνουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να γνωρίσει, να πειραματιστεί, να αποτύχει.
Ας μην αφήσουμε τους εαυτούς μας να βρίσκονται σε τροχιές ανούσιες. Τροχιές που περιστρέφονται γύρω από πράγματα που δεν αξίζουν. Ας δημιουργήσουμε κύκλους που θα μας κάνουν πιο σοφούς. Πιο έντιμους. Πιο ανθρώπους. Ας νιώσουμε τη χαρά που μας χαρίστηκε. Να είμαστε δημιουργοί της δικής μας ζωής. Κι ας προσέχουμε, να μην γκρεμίζουμε κύκλους στις ζωές άλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου