9/3/09

Ναυτικός όμιλος Κοζάνης


Γύρω από τους λόφους που αγκαλιάζουν τον Αλιάκμωνα, το χιόνι ακόμη δεν έχει λιώσει. Αν και ήρθε η άνοιξη ο καιρός εδώ είναι ακόμη κρύος και θα αργήσουν θαρρώ να έρθουν τα χελιδόνια. Παρόλα αυτά το τοπίο είναι μοναδικό. Πάντα αγαπούσα αυτό το μικρό κομμάτι «θάλασσας». Χάνεται το μάτι σου στον ορίζοντα. Ξεχνάς τα πάντα κοιτάζοντας το. Μια «θάλασσα», άλλωστε, έστω και μικρή στο βουνό δεν είναι κάτι που συναντάς συχνά.


Στα όμορφα τούτα μέρη γύρω από τη λίμνη, έχω αναμνήσεις από την εφηβεία μου. Όμορφες, τρελές, όπως και τα χρόνια τότε. Κολύμπι στην λίμνη, κατασκήνωση με παρέες και αμέτρητα ξενύχτια κάτω από έναν ουρανό γεμάτο αστέρια. Η αλήθεια είναι ότι πάντα φοβόμουν τούτα τα νερά. Ποτέ δεν κολύμπησα ελεύθερα. Όμως με τους Ολυμπιακούς αγώνες η περιοχή πήρε αξία. Έγιναν πολλά έργα, όπως σύγχρονες πλωτές προβλήτες, ειδικές θέσεις για ιστιοπλοικούς αγώνες αλλά και υποθαλάσσια κλειστή πισίνα, έτσι ώστε να είναι ασφαλείς οι λουόμενοι. Όταν τα άκουσα όλα αυτά γέλασα. Μα καλά ποιος θα πάει στη λίμνη για μπάνιο; σκέφτηκα... Η πραγματικότητα όμως ήρθε να διαψεύσει τις σκέψεις μου. Πρόπερσι το καλοκαίρι με παρέα κατεβήκαμε στον Ναυτικό Όμιλο για καφέ. Ένας υπέροχος τόπος δίπλα στη λίμνη που ενώ πίνεις το δροσερό καφέ σου ή απολαμβάνεις το ουζάκι σου το μάτι σου χάνεται στο γαλάζιο της λίμνης. Και κάπου κάπου σπάνε τη μονοτονία τα κωπηλατικά σκαφάκια και τα βαρκάκια που την διασχίζουν.


Ένας ήσυχος τόπος που τα ανοιξιάτικα μεσημεράκια μοιάζει με όαση μακρυά από τη φασαρία της πόλης. Φιλόξενος και γοητευτικός συνάμα, μιας και οι εικόνες που βλέπει κανείς είναι μοναδικές. Οι αντικατοπτρισμοί από τα σύννεφα στη λίμνη είναι μαγικοί. Μαγνητίζουν το βλέμμα και χάνεσαι μέσα τους.


Τα χρώματα αλλάζουν συνεχώς στη διάρκεια της μέρας. Το χρυσαφένιο δειλινό δίνει τη θέση του στο μπλε σκούρο για τη νύχτα και στο πορτοκαλί για το χάραμα. Αρμονία είναι η λέξη που κυριαρχεί σε τούτον τον τόπο. Και η αρμονία αυτή περνά και σε όποιον βρίσκεται κοντά του.


Είτε στον Ναυτικό Όμιλο, είτε στην πανέμορφη Νεράιδα, οι πινελιές είναι μοναδικές. Δεν μπορείς να μείνεις αδιάφορος μπροστά σε τέτοια ομορφιά. Μπροστά σε τόσο χρώμα. Τόση ηρεμία. Τόσο φως.


Για τους λάτρεις λοιπόν του νερού, ο Ναυτικός Όμιλος Κοζάνης θα πρέπει να είναι το πρώτο σημείο επαφής τους. Οι εγκαταστάσεις του Ομίλου βρίσκονται στη διασταύρωση της εθνικής οδού Κοζάνης - Λάρισας με τον περιφερειακό δρόμο της λίμνης που οδηγεί στο χωριό Ίμερα.Το μικρό χωριό Νεράιδα αντικατέστησε το παλιό ομώνυμο χωριό που σήμερα βρίσκεται κάτω από τη στάθμη του νερού. Σκαρφαλωμένο ψηλά σε βραχώδη λόφο πάνω από τη γέφυρα, προσφέρει μια θαυμάσια θέα του χρόνου που σταματάει για να καθρεφτιστεί στη λίμνη, όλες τις εποχές και όλες τις ώρες. Πρόσφατα δημιουργήθηκε με χρηματοδότηση του προγράμματος LEADER περιπατητικός πεζόδρομος όπου μπορεί κανείς περπατώντας να απολαύσει τη θέα. Και σύντομα όπως έμαθα θα πετάνε και υδροπλάνα. Θα περιμένουμε...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Εκδρομή από Θεσσαλονίκη στην Νεραϊδα Κοζάνης.
Είμουν το Σάββατο 21-11-2009 εκεί με την κοπελιά μου στο ΚΑΦΕ "ΟΣΤΡΙΑ".Ηπιαμε ΚΑΦΕ και ΤΣΙΠΟΥΡΟ ,μείναμε πολύ ευχαριστημένοι. Τα σχεδιάκια στο αφρόγαλα του ΚΑΦΕ καταπληκτικά , η κοπελιά μου ενθουσιάσθηκε.Τι να γράψω για τον μεζέ του τσίπουρου πλούσιος.Πολύ ευχαρίστως θα ξαναπήγαινα με μεγάλη χαρά .Θα ξαναπάω σύντομα