Υπάρχουν πολλών λογιών όνειρα. Άλλα τα θυμόμαστε έντονα, κι άλλα όχι. Υπάρχουν όμως και κάποια, που είναι ιδιαίτερα. Αναφέρομαι σε εκείνα που έχουν να κάνουν με τόπους. Όνειρα που αντανακλούν τοποθεσίες που γνωρίζουμε με τρόπο που υπαινίσσονται πολλά περισσότερα γι αυτές, από όσα θα μπορούσαν να περιγράψουν οι λέξεις της ξύπνιας ζωής.
Στα όνειρα της πόλης, έτσι λέγονται, δεν είναι σαφές πάντα ποιος είναι ο πρωταγωνιστής. Υπάρχει όμως πάντα ένας τόπος, ή έστω η αίσθηση του. Και τι παράξενη που είναι σε μερικά όνειρα η αίσθηση αυτή... Όνειρα που ο χώρος αποκτά περισσότερες ιδιότητες από ότι θα επέτρεπαν οι τρεις διαστάσεις του. Όνειρα που οι τόποι είναι εντελώς αλλαγμένοι σε σχέση με την πραγματικότητα, κι όμως τόσο ανεξήγητα γνώριμοι και σωστοί. Όνειρα που σε συγκεκριμένα μέρη υπάρχουν πράγματα τα οποία όταν είσαι ξύπνιος δεν έχεις αντικρύσει ποτέ. Όνειρα που τα μέρη που σε σεργιανούν, μοιάζουν πιο αληθινά από ότι θα έπρεπε...
Οι περιγραφές δεν θα βοηθούσαν, είναι μόνο το περιτύλιγμα των ονειρών αυτών. Αν έχετε δει τέτοια όνειρα καταλαβαίνεται για τι ακριβώς γράφω, αν όχι είναι μάλλον αδύνατο να αποδώσω με λέξεις την αίσθηση.
Όνειρα τόπων... Ένας χαραχτηρισμός αρκετά διφορούμενος ώστε να μην είναι σαφές ποιος είναι που ονειρεύται. Γιατί, ποιος ξέρει, παρά το κλισέ που τις θέλει να κοιμούνται, ίσως να ονειρεύονται και οι πόλεις. Και μπορεί κάποια όνειρα που νομίζουμε ότι είναι δικά μας να τα ονειρεύονται εκείνες τελικά. Όχι εμείς. Ή ίσως και εμείς μαζί.
Πάντως, αν τύχει να ονειρευτείς πως είσαι σε ένα τεράστιο λιβάδι, γεμάτο με παπαρούνες, κάτω από έναν γαλάζιο ουρανό, κοίτα προσεκτικά γύρω σου. Θα είμαι κι εγώ εκεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου