Ο Νικόλας ο Άσιμος, έφυγε στις 18 Μαρτίου του 1988, στην Αθήνα. Παρουσία 200 περίπου ατόμων, σε μια εξαιρετικά φορτισμένη ατμόσφαιρα.
- Παιδιά να μην αφήσουμε να τον πάρουν τον Νικόλα τα 'κοράκια'...
- Δεν ήξερα, αγόρι μου, ότι είχες τόσους φίλους...
- Θα μας λείψεις, αλλά να είσαι σίγουρος ότι η ευαισθησία και η ανθρωπιά
δε θα λείψει...
- Λέγανε ότι ήσουν απροσάρμοστος, μα εμείς ξέραμε ότι ήσουν ευαίσθητος...
- Νικόλα, γεια σου, σ' αγαπάμε...
Από το κασετόφωνο του Στέλιου Λογοθέτη ακούγεται για λίγο "Ο Μηχανισμός" σαν ύστατο χαίρε τιμής, ενώ στο μνήμα παραμένουν μέχρι που σκοτεινιάζει λίγοι φίλοι, παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας...
"...Πα να κάνεις άλλη μια ζα...ζα...ζα...ζαβολιά..."
Τα έξοδα της κηδείας αναλαμβάνει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, φροντίζοντας λίγο καιρό αργότερα να τοποθετηθεί μία μαρμάρινη επιτύμβια στήλη αναγράφοντας τους στίχους του "Μπαγάσα".
Εντύπωση προκαλεί η ενασχόληση των μέσων ενημέρωσης με την αυτοκτονία, ενώ οι περισσότεροι δημοσιογράφοι ως αντικειμενικοί (όπως πάντα) κριτές κι επικριτές στολίζουν τα άρθρα τους με αρκετές ανακρίβειες, λάθη και καταδίκες.
Τα λείψανα του Άσιμου μεταφέρονται τελικά στη γενέτειρά του Κοζάνη το 1992 και φυλάσσονται έκτοτε στο οστεοφυλάκιο του κοιμητηρίου της πόλης. Επίσης στο κοιμητήριο της Κοζάνης έχει μεταφερθεί και εντοιχιστεί σε μία γωνιά και η επιτύμβια πλάκα με τους στίχους του "Μπαγάσα". Είναι αυτή που βλέπεται στις φωτογραφίες.
Εξοργίστηκα όταν είδα το χάλι και τη βρωμιά, την εγκατάλειψη και την αδιαφορία που έφερε πάνω της η επιτύμβια πλάκα του. Δίπλα σε μια από τις βρύσες, λες και δεν είχαν καλύτερη θέση να την βάλουν, γεμάτη σκουπίδια, πεταμένα ξύλα, μπουκάλια κα. Κι αυτά όλα τα σκουπίδια είναι δικά μας. Είδα τους τελευταίους μήνες πολλές "κυρίες", να πετάνε χαρτιά, κεριά εκεί και να σκεφτείται ότι έχει κάδο δίπλα. Δεν άντεξα να την βλέπω έτσι. Την καθάρισα, πέταξα τα μπουκάλια που μέσα είχαν αναμμένα κεριά, σκούπισα, έριξα νερό να ξεπλυθεί η σκόνη και άφησα ένα κερί και λίγα λουλούδια.
Όλοι αυτοί που τον έχουν ίνδαλμα, οι φίλοι, οι συγγενείς, ας φροντίζουν να κρατάνε καθαρή την πλάκα του. Αλλά ακόμη κι εμείς που δεν τον γνωρίσαμε. Ας δείξουμε έναν σεβασμό στο νεκρό. Έτσι, για να μην αγριέψει ο Νικόλας και μας αφιερώσει κανέναν στίχο από κει πάνω...από αυτούς που θα μας κάνουν να σκύψουμε το κεφάλι και να κοκκινήσουν τα μάγουλα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου