Αγαπώ τα Σαββατιάτικα πρωινά. Τα έχω συνδέσει με ελεύθερα πετάγματα. Και σήμερα τα φτερουγίσματα είναι όμορφα. Συντροφιά με τον καφέ μου διαβάζω για τις εκδηλώσεις του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης. Άνοιξη μπήκε και ξυπνά η διάθεση των ανθρώπων για δημιουργικές εκδηλώσεις. Έπεσε στα χέρια μου ένα ενημερωτικό, σχετικά με το Διεθνές Φεστιβάλ Αφήγησης & Τεχνών του Λόγου. Μια σειρά εκδηλώσεων που θα πραγματοποιηθούν μέσα στον Απρίλη και τις βρήκα πολύ ενδιαφέρουσες.
Οι εκδηλώσεις στις οποίες επίσημος καλεσμένος είναι ο Robin Gwyndaf, η ψυχή της προφορικής παράδοσης στην Ουαλία, περιλαμβάνουν μια μεγάλη και προτότυπη γκάμα θεμάτων. Θα ξεκινήσουν με τις «Παραστάσεις Αφήγησης». Τα «7 γλυκύτατα αμαρτήματα», «Παραμύθια στη σκηνή», «Κέλτικα παραμύθια από την Ουαλία», «Η φωνή της καρδιάς μας», «Παραμύθια των ταξιδιών», το «Σπίτι ροδιού, παραμυθέομαι», και το «Της κάτω γης ο αφέντης», θα είναι οι παραστάσεις τούτης της ενότητας.
Θα ακολουθήσουν οι «Παραστάσεις αφήγησης αφιερωμένες στον λύκο». «Λύκε, λύκε είσαι εδώ;», «Υπέροχοι λύκοι, σκοτεινά παραμύθια», κι «Ένα ασιατικό παραμύθι για το λύκο», παραστάσεις που θα δωθούν σε συνεργασία με τον Αρκτούρο.
Οι «Παραστάσεις αφήγησης σε σχολεία», με τα «Παραμύθια από όλον τον κόσμο», «Το σιδερόχορτο» και τα «Παραμύθια σε πύργους αψηλούς, σε γυάλινους οντάδες», που θα παρακολουθήσουν τα παιδιά στις αίθουσες των σχολειών τους.
Η συνέχεια κρύβει «Αφηγήσεις από Κοζανίτες», με τις παραστάσεις «Το πατάς και λιώνει η σόλα», και το «Θυμούμαι την Κοζάνη». Με αληθινά ανέκδοτα της πόλης και αναμνήσεις παλιών Κοζανιτών.
Το πέρασμα στις «Θεατρικές αφηγήσεις» με «Το δαχτυλίδι με τα παραμύθια», με «Το μαύρο καράβι» και τον «Κουτσοκόρακα», αφηγήσεις βασισμένες σε μαρτυρίες πρώην χρηστών ναρκωτικών καθώς και ατόμων με νοητικές αναπηρίες.
Ο πρώτος κύκλος κλείνει με «Βραδιές απαγγελίας», από την Απαγγελτική Λέσχη με την ιστορία «Από το χαρτί στην φωνή».
Στον δεύτερο κύκλο των εκδηλώσεων θα γίνει ο «Μαθητικός Διαγωνισμός Φαντασίας». Διαγωνισμός για τα πιο απίθανα ψέματα, βασισμένα σε αγώνα που περιγράφεται σε λαικά παραμύθια. Θα αναγνωστούν επίσης και όλα τα βραβευμένα κείμενα από τις απονομές «Βραβείων Μυνχάουζεν» καθώς και μια «Έκθεση Χαραχτικής», του μεγάλου Κύπριου καλλιτέχνη Χαμπή με θέμα «Καλικάντζαροι».
Ο τρίτος κύκλος περιλαμβάνει «Ομιλίες». Θα μιλήσουν ο Robin Gwyndaf, ο οποίος είναι λαογράφος, αφηγητής και επίτιμος ερευνητής του Εθνικού Μουσείου της Ουαλίας, με θέμα «Η προφορική παράδοση της Ουαλίας από τον βασιλιά Αρθούρο ως τα ανέκδοτα του 21ου αιώνα». Δεύτερος ομιλητής ο Κύπριος χαράχτης και ερευνητής του λαικού πολιτισμού, με θέμα «Πως συνάντησα τους καλικάντζαρους». Μετά τις ομιλίες των δυο ερευνητών θα γίνουν συζητήσεις με θέματα όπως, τα ευρωπαικά φεστιβάλ αφήγησης και η αναζήτηση ταυτότητας μέσα από τις λαικές ιστορίες, η προσφορική δημιουργία και σύνθεση στο παραμύθι, τον Καραγκιόζη και το παιχνίδι και τέλος, η ψυχοθεραπευτική αξία της προφορικής αφήγησης.
Οι εκδηλώσεις θα κλείσουν με τον κύκλο, «Σεμινάρια Αφηγηματικής Τέχνης», με θέμα «Η σημασία της σιωπής» με «Μουσικές παρεμβάσεις» από μπάντες χάλκινων σε μικρά σύνολα, με τη «Βραδυά Μαθητευομένων Παραμυθιών», καθώς και αφήγηση στην Ψυχιατρική κλινική Κοζάνης.
Οι αφηγήσεις των εκδηλώσεων «έρχονται» κι από άλλες χώρες, όπως η Γαλλία, η Ουαλία, η Αγγλία, η Ολλανδία. Μια πολιτισμική άνοιξη με πλούσιες σε ψυχή εκδηλώσεις που απευθύνονται σε όλους μας.
Το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης φέτος συμπληρώνει 10 χρόνια από την ίδρυση του. Έγιναν πολλά σε αυτά τα χρόνια και τα παρακολουθούσα. Είδα αξιόλογα θεατρικά έργα και παραστάσεις. Πολύτιμες εμπειρίες. Τώρα, βλέπω να ανοίγει μια νέα σέλιδα και να επιχειρεί καινούργια βήματα. Η Κοζάνη και τώρα και πριν την ίδρυση του ΔΗΠΕΘΕ είχε και έχει μια έντονη και πολύπλευρη πολιτιστική ζωή. Όχι μόνο στο θέατρο, αλλά σε όλες τις τέχνες. Στη λογοτεχνία, την ποίηση, την αισθητική και τη φιλοσοφία. Αυτό δεν είναι υπερβολή, αλλά η πραγματικότητα. Το ΔΗΠΕΘΕ έχοντας σαν γνώμονα αυτή την πραγματικότητα ξεκινά φέτος πολύ αξιόλογες συνεργασίες. Με το Δημοτικό Ωδείο και τον Φιλοπρόοδο σύλλογο θα εφαρμόσουν ένα σχέδιο που ονόμασαν «άγονη γραμμή». Στόχος να επισκεφτούν τα απομονωμένα χωριά του Νομού. Στον εκπαιδευτικό τομέα θα συνεχιστούν τα σεμινάρια ενώ το θεατρικό παιχνίδι για τα παιδιά θα πάρει νέα μορφή με συνεργασίες και άλλων θεατρικών ομάδων από άλλες πόλεις.
Από τις 2 του Απρίλη μέχρι και τις 12 το ΔΗΠΕΘΕ, παρουσιάζει το έργο του Μπέκετ «Η ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ». Είναι ένα μη θεατρικό κείμενο του Μπέκετ, που ερμηνεύεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ως μονόλογος από τον σπουδαίο ηθοποιό Δημήτρη Καταλειφό. Στην «Πρώτη αγάπη», ένας αποτυχημένος τύπος που μόλις έχει μείνει άστεγος αφηγείται μια παράξενη, βρώμικη ερωτική σχέση, χαρακτηριστική του ύφους του Μπέκετ. Χαμογελώ, ενώ σκέφτομαι ότι θέλω να πάω να το δω, γιατί διαβάζω που γράφουν ότι ο Μπέκετ δεν έγραψε κανένα έργο με τέτοιο τιτλο. Η αλήθεια είναι ότι στις μεταφράσεις σε τούτο τον τόπο είμαστε εντελώς χύμα. Εδώ, μέχρι και το La strada του Φελίνι προβλήθηκε με τίτλο «Αποδιωγμένη κι από τη μάνα της...».
Η φετινή Άνοιξη είνα ξελογιάστρα. Με μεγάλες δόσεις πολιτισμού, τέχνης και ιστορίας. Μας παρασύρει μαζί της και σίγουρα το ταξίδι θα είναι όμορφο. Ας ξεφύγουμε από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μας κι ας βρεθούμε κοντά στα πολιτιστικά τούτα δρώμενα. Το σίγουρο είναι ότι θα αποκτήσουμε εμπειρίες καινούργιες και πολύτιμες.
ΥΓ. Τόσο πολύ με παρέσυρε κι εμένα τούτη η άνοιξη, που άρχισα την εγγραφή το μεσημέρι και την τελείωσα μόλις τώρα. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στο κάλεσμα της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου